Podzielmy trening 3x3x3 na 10 etapów: przedstawiony schemat jest lekko zmodyfikowaną wersją drogi, jaką sam przeszedłem, oraz kursu szkoleniowego, jaki przekazuję swoim uczniom.
1. Nauka podstawowej techniki z grupy „LBL”.
Po zapamiętaniu i utrwaleniu wszystkich kroków kursu podstawowego można zacząć myśleć o poprawianiu techniki. W tym celu zalecam naukę podstawowych fingershortcutów na bazie przystosowanych do tego celu „cykli" ruchów oraz dopasowanie ich do metody „LBL”. Efekty powinny przyjść natychmiast. Trenujcie LBL-a aż zbliżycie się do czasu 60 - 70 sekund.
2. Pierwsze permutacje
Rozpoczęcie nauki systemu Fridrich jest dość odważnym krokiem, lecz z odpowiednim zapleczem technicznym na pewno dacie radę :). W kroku drugim pierwszy raz spotkacie się z techniką Fridrich, a raczej jej uproszczoną wersją. Podstawą będzie nauka permutacji „A” i „U”, gdyż stosując je, możemy rozwiązać wszystkie PLL-e. Oczywiście znajomość tylko dwóch permutacji to zdecydowanie za mało, aby osiągnąć satysfakcjonujące wyniki. Szybko trzeba opanować H, Z oraz T.
To pozwoli Ci szybko zejść poniżej 60 sekund.
3. Siedem orientacji - „Fridrich uproszczony”
OLL można podzielić na dwa etapy, co pozwala nam wyeliminować blisko 90% algorytmów potrzebnych do nauki przy pełnym systemie Fridrich. Pierwszym etapem jest ułożenie żółtego krzyża (cały krok jest opisany w kursie podstawowym). Zabieg ten sprawia, iż dokończenie orientacji wymaga od nas znajomości jedynie sytuacji 1 - 7 zaprezentowanych w dziale OLL kursu zaawansowanego. Opanowanie tych algorytmów pozwala wyeliminowac nieprzyjemną orientację rogów w LBL-u. Zbliżamy się do granicy 50 sekund.
4. Podstawowa grupa algorytmów F2L
Algorytmy F2L w technice Fridrich są bardzo przyjazne w nauce i bardzo wygodne podczas wykonywania. Niestety, na etapie F2L-a przestawienie się z techniki LBL na Fridrich jest dość poważną rewolucją i zastosowanie nowych algorytmów w praktyce koliduje ze starymi, silnymi przyzwyczajeniami.
UWAGA! Na początku zabawy z F2L Twoje czasy znacznie się pogorszą. Pamiętaj jednak że JEST TO NORMALNE ZJAWISKO. Pojawiają się zniechęcenie i złość, ale ten najgorszy w nauce etap trzeba po prostu przejść! Na zachętę powiem, że opanowanie działu powinno otworzyć możliwość złamania granicy 30 sekund!
5. Pozostałe permutacje
Permutacje są zdecydowanie najłatwiejszym etapem układania. Nauka 7 orientacji i większości permutacji daje niesamowite możliwości w początkowej fazie nauki Fridrich. Dzięki nim można w bardzo krótkim czasie osiągnąć wyniki w okolicach 20 - 25 sekund. Po opanowaniu rozwiązywania ostatniej warstwy w uproszczonym Fridrichu proponuję odłożyć kartki z nowymi algorytmami i skoncentrować się na poprawianiu czasu. Zabieg ma na celu utrwalenie opanowanych algorytmów. Osiągnięcia czasowe na tym etapie są bardzo zróżnicowane, ale przy systematycznym treningu możliwe są średnie wyniki poniżej 20 - 25 sekund. Pokonanie tej bariery jest dobrym momentem na przejście do następnego kroku.
6. Kolejna partia OLL
Algorytmy OLL podzielone są na grupy algorytmów o podobnym kształcie. Podział ten dokonany został na podstawie luźnych skojarzeń związanych z kształtem, jaki żółte elementy tworzą na górnej warstwie. Dodatkowo wszystkie przypadki OLL zostały ponumerowane. Pod względem poziomu trudności w pierwszej kolejności polecam naukę grup: „Fridrich uproszczony”, „P” „C” „T” oraz „kwadratów”. Nauka kolejnych grup OLL pozwoli obniżyć czas ułożenia o kolejne cenne sekundy. Na tym etapie, przy odrobinie szczęścia możliwe są pierwsze pojedyncze ułożenia w okolicach 15 - 17 sekund. Dalsza kolejność zapamiętywania grup zależy już tylko od was. Pamiętajcie, że opanowanie pełnej techniki Fridrich umożliwi stałe układanie poniżej 15 sekund.
7. Algorytmy F2L grupy rozszerzonej i zaawansowanej
Aby efektywnie wykorzystać zdobytą na tym etapie wiedzę, należy zastosować się do znanego cytatu Shatoro Makysumi: „Zwolnij aby przyspieszyć”. Tutaj pojawia się najpotężniejsza broń speedcuberów czyli tzw. Look Ahead, o którym więcej możecie przeczytać w odrębnym temacie. Pełny Fridrich oraz zaawansowany F2L pozwoli Wam zbliżyć się do 10 sekund!
8. Mirrory PLL i OLL
Po osiągnięciu poziomu stałego układania poniżej 13 - 15 sekund należy skupić się na redukcji regrippingu oraz płynności ułożenia. Na etapie ostatniej warstwy możemy tego dokonać, opanowując mirrory konkretnych algów. Im więcej mirrorów opanujecie, tym więcej czasu w skali długofalowej zaoszczędzicie. Ciekawą dziedziną jest również rozpoznawanie PLL-i jedynie po 2 widocznych ścianach.
Ten dział otwiera drogę do stałej średniej poniżej 10 sekund.
10. Inwencja twórcza
Jak sama nazwa wskazuje, jest to poziom, który wymaga od Was własnych przemyśleń, ćwiczeń psychologicznych oraz umiejętności radzenia sobie ze stresem. Szlifowanie poszczególnych kroków oraz rozwiązywanie zaistniałych problemów polega na głębokiej analizie i pracy często w konsultacji z najlepszymi układaczami. Nie będę pisał recept na różne kostkowe dolegliwości. Liczę na to, iż każdy z was sam dotrze do tego poziomu i za parę lat rozbuduje prezentowane tu materiały pod kątem własnych doświadczeń.
Jest to oczywiście tylko propozycja - przykładowy plan działania. Możecie modyfikować go według własnego uznania, lecz przekonacie się, że kolejność etapów i ogólna tendencja rozwoju będzie zbliżona do zaprezentowanej wyżej. Speedcubingiem zajmuję się 12 lat, lecz pamiętajcie, że do wszystkiego dochodziłem sam (zwłaszcza w początkowej fazie nauki). Popełniałem mnóstwo błędów, a algorytmy do poszczególnych sytuacji zmieniałem wielokrotnie, zanim znalazłem najwygodniejsze dla mnie. Wam dojście do poziomu mistrzowskiego może zająć zdecydowanie mniej czasu! Pamiętajcie o tym. Jestem przekonany, iż przy systematycznym treningu, korzystając z dorobku doświadczonych speedcuberów, staniecie się stałymi uczestnikami finałów oficjalnych zawodów w niespełna 2 lata…
