Stało się. Sean Patrick Villanueva jest trzecią osobą na świecie z oficjalną średnią poniżej 6 sekund (5.98). Ale zrobił to przy użyciu innej metody, niż dwie pozostałe osoby, czyli Feliks Zemdegs i Max Park. Użył on metody Roux.
Metoda CFOP, zwna też metodą Fridrich, jest bez wątpienia najpopularniejszą zaawansowaną metodą układania kostki Rubika. Od kilku lat widać, że stopniowo na popularności zyskuje inna metoda - metoda Roux. Jej nazwa pochodzi od nazwiska jej twórcy, francuskiego speedcubera - Gillesa Roux. W ostatnich latach wielu zawodników włożyło jednak sporo wysiłku, by poszczególne etapy układania kostki tą metodą zoptymalizować. Efektem tego były coraz lepsze czasy osiągane tą metodą przez speedcuberów z całego świata.
Bardzo wyraźny wpływ na rosnące zainteresowania tą metodą miały w szczególności wyniki osiągane przez kanadyjskiego zawodnika, Kiana Mansoura. Dwa lata temu, podczas Mistrzostw Świata w Paryżu, w pierwszej rundzie układania kostki 3x3x3 zajął pierwsze miejsce. Niestety, głównie z powodu stresu, w drugiej rundzie zajął miejsce, które uniemożliwiło mu awans do półfinału. Jednak niecały rok później, w maju 2018, wyraźnie pokazał walory tej metody, ustanawiając rekord świata w średniej w układaniu kostki 3x3x3 jedną ręką. Jego czas - 9.54 s. - wyraźnie pokazywał ogromne walory tej metody.
Drugim, wyraźnym impulsem przyczniającym się rosnącego zainteresowania metodą Roux, są wyniki filipińskiego zawodnika, Seana Patricka Villanueva. W trakcie tegorocznych Mistrzostw Świata w Melbourne w finale zajął drugie miejsce ze świetną średnią 6.78 s. Zaś 28 października, w trakcie finału zawodów w Marikina City, został trzecim człowiekiem w historii speedcubingu, który na oficjalnych zawodach osiągnął średnią poniżej 6 sekund. Jego wynik to 5.98 s. i składają się na niego czasy: (7.67), 5.72, 5.99, (5.52), 6.23.
Istotną ciekawostką jest to, że Patrick ma zaledwie 11 lat. Wszystko wskazuje na to, że w przyszłości możemy się spodziewać z jego strony jeszcze lepszych wyników.
Poniżej dwa materiały filmowe. Pierwszy to sama średnia Seana Patricka Villanueva. Drugi to rekonstrukcje poszczególnych ułożeń, których autorem jest Phillip Lewicki.